![oracle 120](/images/stories/Logo/oracle_120.jpg)
Benner testuje nowe technologie do ostatecznych granic i bez wahania opowiada zarówno o ich plusach, jak i minusach. Jego ciekawość i szczerość sprawiają, że Benner — piastujący stanowisko wiceprezesa ds. transformacji przedsiębiorstwa w firmie Mythics zajmującej się doradztwem technologicznym — jest często zapraszamy na konferencje użytkowników technologii, gdzie chętnie słuchają go inni eksperci ds. danych.
Jego najnowsza obsesja to autonomiczna baza danych działająca w chmurze Oracle Cloud. Dostępna od 2018 r. baza danych Oracle Autonomous Database sama się wdraża, zarządza, zabezpiecza i aktualizuje bez interwencji człowieka, podczas gdy w tradycyjnej bazie danych wszystkie te zadania są zazwyczaj wykonywane przez wykwalifikowanych administratorów. Po ponad roku pracy z klientami przy różnych projektach Autonomous Database, Benner ma dla nas cztery rady: jedna dotyczy tego, jak zacząć, dwie dotyczą oszczędzania pieniędzy, a jedna rzeczy, których należy unikać.
Jak dopasować autonomiczną bazę danych do swoich potrzeb
Wersja Oracle Database 19c instalowana lokalnie to pojedyncza baza danych opracowana pod kątem konfiguracji i dostrajania do konkretnych przypadków użycia przez ekspertów takich jak Benner. Z kolei Oracle Autonomous Database, wykorzystująca tę samą bazę Oracle Database 19c działającą na platformie Exadata, została wstępnie dostosowana do wykonywania dwóch różnych rodzajów pracy, a na co dzień zarządza nią sztuczna inteligencja oraz algorytmy automatycznego uczenia. Usługi te to Oracle Autonomous Data Warehouse - do jednoczesnej analizy ogromnych ilości danych, oraz Oracle Autonomous Transaction Processing - do przetwarzania obciążeń mieszanych.
I mimo że usługa Autonomous Transaction Processing nie została zoptymalizowana pod kątem prowadzenia hurtowni danych tak jak Autonomous Data Warehouse, „wciąż masz do dyspozycji komórki pamięci masowej w Exadata”, więc wydajność przetwarzania zapytań powinna być wysoka.
Najważniejszy sposób, w jaki autonomiczna baza danych pozwala oszczędzać pieniądze: Budowa nowej aplikacji
Według Bennera jeden wykwalifikowany administrator baz danych wciąż jest potrzebny, ale baza Oracle Autonomous Database uwalnia go od rutynowych zadań i pozwala skupić się na tych bardziej wartościowych.
Drugi sposób, w jaki autonomiczna baza danych pozwala oszczędzać pieniądze: Skalowanie podczas pracy
Mimo że sposobów na czerpanie korzyści z bazy Autonomous Database jest wiele, jednym z faworytów Bennera są jej możliwości skalowania podczas pracy — co oznacza, że można ją dowolnie skalować w górę lub w dół.
Na koniec wskazówka dotycząca rozwiązywania problemów
Według Bennera podczas wdrażania autonomicznej bazy danych należy zwrócić uwagę na to, jak są przydzielane zasoby, ponieważ w bazie Oracle Autonomous Database wygląda to inaczej. „W przypadku Autonomous Database miałem do czynienia z sytuacjami, w których użytkownik miał beznadziejną wydajność, podczas gdy teoretycznie powinien mieć bardzo wysoką” — mówi. Po pewnej analizie Benner zdał sobie sprawę, że problem był bardzo prosty: niedoświadczony administrator nadał każdemu użytkownikowi bazy danych najniższy priorytet dostępu do zasobów komputerowych.
W normalnej sytuacji administrator bazy danych powinien znać potrzeby użytkownika i przydzielić mu zasoby potrzebne mu do pracy. „Ale teraz użytkownicy mogą wybrać wszystko sami, i często decydują się na tańszą opcję”, ponieważ płacą za usługę chmurową według godzin pracy procesora. Usługa Oracle Autonomous Data Warehouse ma trzy poziomy, a Autonomous Transaction Processing pięć, więc jeśli dane zadanie jest wykonywane wolno, „trzeba się cofnąć i zobaczyć, na jakim poziomie są podłączeni, bo może się okazać, że dla tego zadania jest on zbyt niski”.
Świat technologii powoli przekonuje się do autonomicznych baz danych, a Benner jest w tej dziedzinie jednym z prekursorów. Na przykład podczas niedawnego spotkania na głównym kampusie Oracle Benner, któremu firma Oracle nadała tytuł ACE Director — przedstawił kadrze zarządzającej Oracle swoje sugestie dotyczące dalszego rozwoju autonomicznych baz danych. Słuchali z zaciekawieniem…
Źródło: www.oracle.com/pl
Jego najnowsza obsesja to autonomiczna baza danych działająca w chmurze Oracle Cloud. Dostępna od 2018 r. baza danych Oracle Autonomous Database sama się wdraża, zarządza, zabezpiecza i aktualizuje bez interwencji człowieka, podczas gdy w tradycyjnej bazie danych wszystkie te zadania są zazwyczaj wykonywane przez wykwalifikowanych administratorów. Po ponad roku pracy z klientami przy różnych projektach Autonomous Database, Benner ma dla nas cztery rady: jedna dotyczy tego, jak zacząć, dwie dotyczą oszczędzania pieniędzy, a jedna rzeczy, których należy unikać.
Jak dopasować autonomiczną bazę danych do swoich potrzeb
Wersja Oracle Database 19c instalowana lokalnie to pojedyncza baza danych opracowana pod kątem konfiguracji i dostrajania do konkretnych przypadków użycia przez ekspertów takich jak Benner. Z kolei Oracle Autonomous Database, wykorzystująca tę samą bazę Oracle Database 19c działającą na platformie Exadata, została wstępnie dostosowana do wykonywania dwóch różnych rodzajów pracy, a na co dzień zarządza nią sztuczna inteligencja oraz algorytmy automatycznego uczenia. Usługi te to Oracle Autonomous Data Warehouse - do jednoczesnej analizy ogromnych ilości danych, oraz Oracle Autonomous Transaction Processing - do przetwarzania obciążeń mieszanych.
Trzeba wybrać jedną z nich na samym początku” — mówi Benner. „Jeśli przenosisz mnóstwo danych do [pojedynczej lokalizacji] w celu przeprowadzania analiz, wybierz Autonomous Data Warehouse. Jeśli nie jesteś pewien, [jakie będą Twoje potrzeby,] wybierz Autonomous Transaction Processing” — dodaje. „Autonomous Transaction Processing daje ci trochę większą kontrolę, a także fajną nową funkcję zwaną automatycznym indeksowaniem”.
I mimo że usługa Autonomous Transaction Processing nie została zoptymalizowana pod kątem prowadzenia hurtowni danych tak jak Autonomous Data Warehouse, „wciąż masz do dyspozycji komórki pamięci masowej w Exadata”, więc wydajność przetwarzania zapytań powinna być wysoka.
Najważniejszy sposób, w jaki autonomiczna baza danych pozwala oszczędzać pieniądze: Budowa nowej aplikacji
Jeśli teraz tworzyłbym nową aplikację i chciałbym mieć ekonomiczną bazę danych, którą można skalować w chmurze, wybrałbym Autonomous Database” — mówi Benner. „Ponieważ zamiast zatrudniać trzech administratorów bazy danych do mojego projektu, potrzebowałbym tylko jednego”. Przy Autonomous Database „nie potrzebuję administratora, który zbuduje bazę danych, wykona wszystkie zadania związane z instalacją, przeprowadzi aktualizacje raz na kwartał i dostroi skomplikowany [klaster serwerów].
Według Bennera jeden wykwalifikowany administrator baz danych wciąż jest potrzebny, ale baza Oracle Autonomous Database uwalnia go od rutynowych zadań i pozwala skupić się na tych bardziej wartościowych.
Potrzebuję administratora, który jest administratorem aplikacji, umie napisać dobry SQL, potrafi pracować z programistami i potrafi ustrukturyzować dane w relacyjnej bazie danych” — mówi Benner. Oraz „potrzebuję kogoś, kto potrafi przenosić dane do i z tej bazy danych oraz określi, jaki sposób będzie najlepszy dla naszego budżetu i naszych potrzeb”. Dzięki tym zadaniom rola administratora bazy danych staje się bardziej widoczna. Oszczędzasz wynagrodzenia podczas projektu bazodanowego, a Twoi administratorzy baz danych „mają czas na działania, które przynoszą przedsiębiorstwu większe korzyści” — mówi Benner.
Drugi sposób, w jaki autonomiczna baza danych pozwala oszczędzać pieniądze: Skalowanie podczas pracy
Mimo że sposobów na czerpanie korzyści z bazy Autonomous Database jest wiele, jednym z faworytów Bennera są jej możliwości skalowania podczas pracy — co oznacza, że można ją dowolnie skalować w górę lub w dół.
Jeśli zarządzasz środowiskiem produkcyjnym hurtowni danych i przetwarzasz tylko jedno lub dwa duże obciążenia analityczne na miesiąc, możesz przez cały miesiąc używać dwóch procesorów, a kiedy generujesz ogromne raporty, zwiększyć ich liczbę do 18 czy dowolnej potrzebnej liczby oraz korzystać z całego tego paralelizmu i sprawnie przeprowadzać analizy — a potem spokojnie wrócić do dwóch procesorów” — mówi. „Zapewnia to ogromne oszczędności i wydajność.
Lub „jeśli potrzebuję środowiska programistyczno-testowego wyłącznie od poniedziałku do piątku od 8:00 do 19:00, mogę po prostu wyłączyć bazę Autonomous Database i nie płacić za nią przez te wszystkie godziny, kiedy jej nie używam” — mówi. „Ma to ogromny wpływ na koszty”.Na koniec wskazówka dotycząca rozwiązywania problemów
Według Bennera podczas wdrażania autonomicznej bazy danych należy zwrócić uwagę na to, jak są przydzielane zasoby, ponieważ w bazie Oracle Autonomous Database wygląda to inaczej. „W przypadku Autonomous Database miałem do czynienia z sytuacjami, w których użytkownik miał beznadziejną wydajność, podczas gdy teoretycznie powinien mieć bardzo wysoką” — mówi. Po pewnej analizie Benner zdał sobie sprawę, że problem był bardzo prosty: niedoświadczony administrator nadał każdemu użytkownikowi bazy danych najniższy priorytet dostępu do zasobów komputerowych.
W normalnej sytuacji administrator bazy danych powinien znać potrzeby użytkownika i przydzielić mu zasoby potrzebne mu do pracy. „Ale teraz użytkownicy mogą wybrać wszystko sami, i często decydują się na tańszą opcję”, ponieważ płacą za usługę chmurową według godzin pracy procesora. Usługa Oracle Autonomous Data Warehouse ma trzy poziomy, a Autonomous Transaction Processing pięć, więc jeśli dane zadanie jest wykonywane wolno, „trzeba się cofnąć i zobaczyć, na jakim poziomie są podłączeni, bo może się okazać, że dla tego zadania jest on zbyt niski”.
Świat technologii powoli przekonuje się do autonomicznych baz danych, a Benner jest w tej dziedzinie jednym z prekursorów. Na przykład podczas niedawnego spotkania na głównym kampusie Oracle Benner, któremu firma Oracle nadała tytuł ACE Director — przedstawił kadrze zarządzającej Oracle swoje sugestie dotyczące dalszego rozwoju autonomicznych baz danych. Słuchali z zaciekawieniem…
Źródło: www.oracle.com/pl